replika saat ve varlık bilgileri44 bugün en güzel bilgileri yazan replika saat diyorki lunayı hedefleyebilirim, ama hilalin o halinde sürekliliğini de talep ' Dolayısıyla, mürekkep hokkası eşdeğer imkânlarla donatılmıştır; bir çef. yerleştirilmiş olmak, kırılmış olmak. Şu hilal şeklindeki ay gökyüzünde bir eğri de olabilir, ertelenmiş bir son dördün olabilir. Buradaki tara[ınd> mİ muş olmaksızın ve daha olunacak olmaksızın buradakiye geri dönen '" I güçlülüklere, kendindenin varlık kipinde varolduklarım vurgulamakûıe?-maller [probabilite] adım vereceğiz. Benim için mümkün olanlar yoktur mümkünleşir. Ama muhtemel olanlar asla muhtemelleşmezler: onlar, olanlar olarak kendindedirler. Bu bağlamda, mürekkep hokkası vardır, anı::*! mürekkep hokkası-varlığı bir muhtemel olandır, çünkü mürekkep bofe Maha mürekkep hokkası olacak olma”sı, hemen anında dışsallık ilişkisık Tiyen salt bir görünüştür. Varlığın ötesinde, varlığın yönü olan.çûnkuc' arlığın ötesinde kendinde olan bu gizil güçlülükler ya da ihtimaller, but:: lürekkep hokkasının özü, kendi-içinin mümkün olan olumsuzlamasıiij şığı olarak öldürülmüştür, ama bu öz mürekkep hokkası delildir ve vr dır: kendinde olan olarak
Ja bir hu;iir. dünyayı çevreleyip belirleyen hiçlik gömleğine aittir. Kendı-hokkasını mürekkep hokkası olarak açığa çıkarır. Ama bu açığa İÇ*''’ ııuırekkep hokkasının varlığının ötesinde ve olmayan o gelecek içinde r varlığın bütün gizılgüçlulükleri, süreklilikten nitelenmiş gizilgüçlü-varlığın gerçekten de daha olacak oldukları olmaksızın henüz olmadı-olarak tanımlanır. Burada da yine, bilgi, varlığa ne bir şey ekler ne de on-^ j,ırşcy eksiltir, onu hiçbir yeni nitelikle donatmaz. Bilgi, onunla yalnızca dışsallık münasebetleri sürdüren bir hiçliğe doğru varlığın ötesine ge-varlığın (var) olmasını sağlar: gizılgüçlulüğün bu salt hiçlik olma özelliği, fadan dışsallık ilişkileri kurmayı hedefleyen bilimin gizilgüçlülüğü, yani özü ve gûçkn. radikal bir şekilde iptal eden girişimlerinde yeterince ortaya çıkmaktadır Ania öte yandan algının anlamlı yapısı olarak gizilgüçlülüğün zorunluluğu bu yaklaşımda diretmekten vazgeçilmesi için yeterince açık bir biçimde or-laya çıkar: nitekim bilimsel bilgi, algının gizilgüçlüleştirici yapısının ne üstesinden gelebilir ne de onu ortadan kaldırabilir; tersine, bu yapıyı varsayar.
Kendi-içinin varlığa mevcut oluşunun o varlığı şey olarak nasıl açığa çıkardığını göstenneye çalıştık; ve serimlememizi daha anlaşılır kılmak üzere şeyin farklı vapılannı birbiri ardı sıra gösterdik: buradaki ve mekânsallık, süreklilik, öz ve gızılgûçlûlûkler. Bununla birlikte, bu ardışık serimlemeden, söz konusu uğraklardan bazılannın ötekiler karşısında gerçek bir önceliğe sahip olduğu fikrinin çıkmayacağı açıktır: kendi-içinin ortaya çıkışı, şeyi yapılannın bütünlüğüyle birlikte açığa çıkarır. Zaten bunlardan bir teki bile yoktur kı bütün ötekılen içermesin: buradaki, öz karşısında mantıksal bir önceliğe bile sahip değildir, tersine onu varsayar ve buna karşılık, öz de buradakinüı özüdür. Benzer bir şekilde, nitelik-varlık olarak buradaki ancak dünya fonu üzerinde görünebilir, ama dünya bura-iiafaler derlemidir [collection]; ve dünyanın buradakikrk. buradakikrin de dünya ile arasındaki dağıtıcı ilişki mekânsallıktır. Dolayısıyla burada tözsel hiçbir form, fenomenin görünme kipleri arkasında duran hiçbir birlik ilkesi yoktur: her şey, hiçbir öncelik olmaksızın bir çırpıda verilmiştir. Aynı nedenlerle, tasavvurda ortaya koyulanın [representaiil] herhangi bir önceliğini düşünmek de hatalı olur. Nitekim betimlemelerimiz, bizi, dünya içindeki şeyi girintili çıkıntılı bir biçimde göstermeye yöneltti ve bundan ötürü dünya ile şeyin, kendi-içine bir tür temaşa-a görü içinde açıldıkları sanısına kapılabiliriz: bu yalnızca şeylerin pratik bir kul lanılabilirlik düzeni içinde birbirlerine kıyasla sıralanmış olmalarının ardı su
varlık, ancak orada, onda eksik olan ve olduğu buradaki üzerinde beijjj kısacası, daha olacak olduğu kendiye doğru kendinden sürekli birko cılığıyla belirlenebilir. Bu demektir ki eksiklik, ancak reddedilmiş kendi kendisinde kendi kendisinin eksikliği olabilir; ...nın eksikliğini sik olunanla tastamam içsel tek bağlantısı, reddir. Nitekim,•nın ken varlık onda eksik olan olmadığı ölçüde, onda bir
...nın eksikliğini çeken varlığın onda eksik olan olmak zorunluluğun^.' lece, olumsuzlamanın temeli, olumsuzlamanın olumsuzlanmasıdır. Auj-' mel-olumsuzlamanın bir veri olması, özsel bir uğrağını oluşturduğu el^ı/ masından daha fazla değildir; bu temel-olumsuzlama daha olacak olan dır; kendi-için, “yansı-yansıtan”ın hayalet birliği içinde kendim kendisin^; liği kılar, yani kendini, bu eksikliği reddederek bu eksikliğe doğra ş-anç . siklik, kendi-için açısından yalnızca ortadan kaldırılacak eksiklik olarakıçj siklik olabilir ve kendi-için kendisinin eksikliğini ancak daha olacağı şeyi yani bu eksikliğin ortadan kaldırılmasına yönelik proje olarak gerçekleşa Böylece kendi-içinin geleceğiyle olan münasebeti asla statik ya da ama kendi-için şimdiki zamanın ortadan kaldırılması olarak zaten oıaiıı çekte olan olarak gelir, gelecek de kendi-içinin şimdiki zamanına,onukmi nnda belirlemek üzere gelir. Kendi-içinin burada eksiklik olması ancak® iklığin ortadan kalkması olursa mümkündür; ama bu olmamak kipıniJ lacak olduğu bir ortadan kalkmadır. Birtakım tikel eksiklikleri sonra® ilan ya da çekilen eksiklikler halinde ampirik olarak saptamaya imkâü«-ı 1 kökensel ilişkidir. Bu ilişki genel
-sureliyle psikolojik açıdan açıklanmaya çalışılacak olan da yine bu ilişkidir, Psyhhe içme zorla yerleştirilen bu eğilimler ya da bu kuvvetler, kendilerinde anlaşılabilir şeyler değildirler, çünkü psikolog onlan kendin-rnlanlar gibi verir, yani kuvvet olma vasıflan bile farksızlıklarının gizli dın-bilgiyle yalanlanmakla ve birlikleri salt dışsallık ilişkisi halinde dağılmaktadır
j^jekı olarak kavrayabiliriz, ve bu ontolojik ilişki tam da eksiklik'ür ı\iTia bu eksiklik konuşlandırıcı yönden kavranamaz ve üzerine duşunülme-^ıjbilinç tarafından bilinemez (onu psişik nesne olarak, yanı eğilim ya da duygu olarak yakalayan, saf olmayan ve işbirlikçi [complicel düşünüme de görünmez) bu eksiklik ancak, burada ele almayacağımız saflaştıncı düşünüm (refleKİ-onpunfianiel açısından erişilebilirdir. Dolayısıyla dünyanın bilinci düzleminde, aşkın ve ideal bir özellik olarak, ancak atılım halinde kendine görünebilir. Nitekim kendi-içinde eksik olan, bir varlık-ötesindeki-varlığa ideal mevcudiyetse, yjrlık-öiesindeki-varlık da kökensel olarak varlıktaki-eksiklik olarak kavTanır. Böylece dünya, gerçekleştirilecek namevcudiyetlerin labsencesl tasallutu altındaymışçasına açığa çıkar ve her buradaki, onu gösteren ve belirleyen bir namev-cudıyetler kortejiyle birlikte görünür. Bu namevcudiyetler gizilgüçlülûklerin fonunda farklı değildir. Sadece, orada anlamlarını daha iyi kavrarız. Böylece, na-mevcudiyeiler buradakiyi buradaki olarak gösterirler ve bunun tersine, buradaki de namevcudiyeilere yönelir. Her namevcudiyet varlık-ötesindeki-varlık olduğundan, yani kendinde namevcut olduğundan, her buradaki kendi varlığının bir başka haline, ya da başka varlıklara doğru yönelir. Ama elbette, bu belirtici bileşimler lcomplexes indicatifsl halindeki düzenleniş kendinde halinde donar ve katılaşır, söz konusu kendinde olduğundan, daha belirdikleri anda yalıtılmışlı-gın farksızlığı içine yeniden yuvarlanan bütün bu dilsiz ve katılaşmış belirliler, taşın gülümseyişine, bir heykelin boş gözlerine benzerler. Öyle ki, şeylerin arkasından beliren namevcudiyetler, şeyler tarafından mevcutJaştırdacak namevcudi-yctler olarak görünmezler. Bu namevcudiyetlerin benim tarafından gerçekleştirilecek şeyler olarak açığa çıktıklarını söylemek de mümkün değildir, çünkü psykhe’nin aşkın bir yapısı olan ben ancak düşünümsel bilinçte ortaya çıkar. Na-mevcudiyeıler, kendilik devresinin ortasında “doldurulacak boşluklar” olarak di kilip duran salt gerekirliklerdir. Sadece, “kendi-için tarafından doldurulaca’.replika saat yazdı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder